آیا انسان‌ها ذاتاً به خشونت گرایش دارند یا این که ارتکاب خشونت مستلزم غلبه بر بی‌میلیِ ذاتی است؟ آیا غلبه بر این بی‌میلی برای انسان‌های مدرن دشوارتر از قرون گذشته است؟ آیا خشونت ابزار یا عملی اجتماعی است که به فرهنگ بستگی دارد؟
براساس آمار رسمیِ اعلام‌شده از سوی مقامات، در جنگ هشت ساله‌ی ایران و عراق ۵۵۰ هزار دانش‌آموز به جبهه اعزام شدند که بیش از ۳۰ هزار نفر از آنها جان باختند.
با گرد هم آمدنِ چرچیل، استالین و روزولت در تهران (۲۸ نوامبر تا ۱ دسامبر ۱۹۴۳) ایده‌ی جمع‌شدن آدم‌ها و خوک‌ها دور یک میز و توافق نهاییِ آنها، در ذهن اورول نقش بست.
فیلمِ منطقه‌ی موردنظر (۲۰۲۳) ــ The Zone of Interest ــ ساخته‌ی جاناتان گلیزر، فیلم‌ساز انگلیسی، در مراسم اسکار امسال به‌عنوان بهترین فیلم خارجی برگزیده شد و جایزه‌ی بهترین طراحی صدا هم به آن تعلق گرفت.
برای ما ایرانی‌ها فانون از دهه‌ها قبل نامی آشناست، بیشتر به‌واسطه‌ی ارجاعات مکرر علی شریعتی به آثارش و همچنین ترجمه‌ی او از دوزخیان روی زمین. اما روایتی که در این کتاب از فانون می‌خوانیم چهره‌ی اندیشمندی بسیار متفاوت با امثال شریعتی را ترسیم می‌کند.
با این‌همه انکار و چشم‌پوشی، که گاه از سر ناتوانی، گاه از سر سهل‌انگاری و گاه از سر عافیت‌طلبی رسم ما شده است، چه می‌توان کرد؟ این‌همه انکار و چشم‌پوشی با ما چه می‌کند، چه‌ها کرده است؟