نژادپرستی، بردهداری، و ستم به سیاهپوستان در طول تاریخ سرمایهداری نقش تعیینکنندهای داشته است، و امروزه نیز سرآغاز هر مکالمهای دربارهی عدالت را شکل میدهد. آدام مکگی، پژوهشگر و روزنامهنگار، دربارهی سازوکارهای درهمتنیدهی سرمایهداری و نژادپرستی و مسئلهی عدالت اجتماعی و جبران سیاستهای ستمگرانهی گذشته در زمان حال با والتر جانسون، استاد تاریخ و متخصص مطالعات آمریکائیان آفریقاییتبار، گفتوگو میکند.
تاریخ و سرگذشت سیاهپوستان آفریقا مملو از درد و رنجی است که هنوز به درستی به بیان در نیامده و به طور کامل روایت نشده است. لبینا حمید، زن هنرمند آفریقاییتبار بریتانیایی، که در سال ۲۰۱۷جایزهی معتبر «ترنر» را به خود اختصاص داده، با نقاشیهای خود این درد و رنج را روایت میکند.
توماس میدلتون، نمایشنامهنویس عصر جاکوبین، مفهوم «سفیدپوستها» را در ۲۹ اکتبر ۱۶۱۳ ابداع کرد، روزی که نمایش او به نام «پیروزیهای حقیقت» برای نخستین بار اجرا شد. این لفظ نخست از زبان شخصیت یک پادشاه آفریقایی شنیده شد که در مقابل یک تماشاگر انگلیسی میگوید: «من شگفتیِ مجسم در این چهرهها را میبینم / چهرههای این سفیدپوستها، افکارشان، و زل زدنهای عجیبشان را.»
بعضی از پژوهشگران و دانشمندان ادعا کردهاند که میانگینِ بهرهی هوشی سیاهپوستان و آفریقاییتبارها به نسبت بقیهی نژادها کمتر است. صرف نظر از این که چنین فرضیهای اثبات نشده است، طرح چنین ادعایی در فضای عمومی مفید نیست، و نباید اجازه داد این فرضیه به عنوان موضوعی شایستهی بحث و تبادل نظر آزاد مطرح شود.
در سالهای اخیر، بازنویسی تاریخ سرمایهداری و تشریح نحوهی شکلگیری اقتصاد مدرن، از منظر ارتباط آن با نژادپرستی، بردهداری، و استثمار سیاهپوستان مورد توجه جدی قرار گرفته است. این مقاله، با معرفی چهار کتاب مهم در این زمینه، تحلیلهای مطرح در این آثار را مورد ارزیابی انتقادی قرار میدهد.
از ایدههای اومانیستی اشتفان تسوایگ چه میدانیم؟ چرا او در دههی ۱۹۳۰ از اتریش به آمریکا مهاجرت کرد؟ انتقاد اصلی تسوایگ از خود و روشنفکران معاصرش معطوف به چیست؟ چرا وی خودکشی کرد؟