تحلیل دایموند از چگونگیِ دست و پنجه نرم کردنِ نیم دوجین کشور مدرن ــ فنلاند، شیلی، اندونزی، ژاپن، آلمان و استرالیا ــ با بحران‌های گوناگون آکنده از تأملات او در باب شکنندگیِ دموکراسی است. او ضرورت‌هایی همچون مسئولیت‌پذیری، خودارزیابیِ ملیِ صادقانه، میل به یادگیری از دیگر کشورها و تواناییِ مصالحه کردن و گاهی به روی خود نیاوردنِ اتفاقات ناخوشایندِ گذشته را بررسی می‌کند.
ایان بوروما، سردبیر کنونی مجله‌ی «بررسی کتاب نیویورک»، در کتاب خاطرات خود با عنوان «یک عاشقانه‌ی توکیویی»، به مرور سال‌های زندگی‌اش در ژاپن می‌پردازد. در همین حال، رخدادهای اخیر دنیا، به ویژه در آمریکا و اروپا، ذهن او را به شدت درگیر کرده است. بوروما، در گفت‌وگو با روزنامه‌ی «گاردین»، هم از آن خاطرات و هم از این دغدغه‌ها می‌گوید.
سازوکارهای سیاسی در ژاپن بی‌عیب‌ونقص نیست، اما این کشور بسیار بیشتر از آمریکا، هند، و خیلی از کشورهای اروپایی سیاستی دموکراتیک و لیبرالی دارد. ژاپن به عنوان کشوری عمدتاً متشکل از طبقه‌ی متوسط و در خدمت طبقه‌ی متوسط، از خطر سیاست‌های عوام‌گرا و پوپولیستی که در کشورهای دیگر شدت گرفته‌اند دور مانده است.
کدام کشورها برای حفظ رونق اقتصادی در شرایط دشوار پس از بحران جهانی آمادگی بیشتری دارند؟ روچیر شارما در کتاب جدید خود به این پرسش پاسخ می‌دهد.