نیچه دهان حقیقت را می‌بندد و آنچه می‌گوید ترفندِ بستن دهان حقیقت است، و الا کجا بهتر از صفحه‌ی کاغذ برای صدای حقیقت شدن. درست در همان‌جا که حقیقت می‌تواند به بانگ بلند سخن بگوید می‌شود او را خفه کرد. مگر امروزه رادیو و تلویزیون‌ها و روزنامه‌ها بهترین جا برای خفه کردن صدای حقیقت نیست!
سانسور در تاریخ همه‌ی کشورها وجود داشته اما کشورهای پیشرفته تلاش کرده‌اند تا از این تاریخ عبور کنند. مثل کشورهای اروپایی که در دوران قرون وسطی کلیسا بر آن‌ها حاکمیت داشت و سانسور هم به حدی وجود داشت که حتی فردی مثل گالیله به دلیل بیان نظریات علمی‌اش محاکمه شد.
از مادران میدان مایو در آرژانتین، مادران ناپدیدشدگان در شیلی، مادران میدان تیان آنمن در چین تا مادران شنبه در ترکیه و مادران خاوران در ایران، انگار صدای مادران تنها صدایی بوده است که بالاتر از هر خشونت و زندان و مجازاتی، تا لحظه‌ی مرگ آنان افشاگر جنایت باقی مانده است.
حمله‌ی لفظی به حقوق زنان و اقلیت‌های جنسی بخش انفکاک‌ناپذیری از خیزش ملی‌گرایی و اقتدارگرایی پوپولیستی است. سانسور حکومتی و کنترل هنر و ادبیات مؤلفه‌های جدایی‌ناپذیر نفرت و تبعیض علیه اقلیت‌های جنسی، مهاجران و روشنفکران هستند.
لازم نیست آلبرت اینشتین باشیم تا بدانیم که بدون بازتعریف خلاقانه‌ی طبیعت و بدون فرضیه‌هایی در خصوص آنچه که ممکن است در پس ظاهر پدیده‌ها باشد، وجود علم اصلاً ممکن نخواهد بود.
سانسور آثار هنری و ادبی در چین از طرف دولت به شدت اعمال می‌شود. در همین حال، بسیاری از هنرمندان و نویسندگان نیز با خودسانسوری عملاً با سیستم سانسور دولتی همکاری می‌کنند. یک هنرمند برجسته‌ی چینی آن سانسور و این خودسانسوری را سد راه استقلال و خوشبختی چینی‌ها می‌داند.
با گذشت شش سال از آغاز جنگ در سوریه، این کشور همچنان درگیر خشونت و ناآرامی است. در این مدت، انبوهی از مردم و همچنین هنرمندان سوری این سرزمین را ترک کرده‌اند. اما «صفا الست»، زن هنرمندی که در دمشق مجسمه‌سازی می‌کند، در این شهر مانده و به صلح در آینده امیدوار است.
رواج استفاده از عنوان «اسلامی» برای توصیف تمام آفریده‌های هنری در «دنیای اسلام» به سوءتفاهم‌های زیادی دامن زده است. تابلوهای اندی وارهول «نمونه‌ای از هنر مسیحی» نیستند و کسی نقاشی‌های مارک روتکو را «نمادی از مدرنیسم یهودی» نمی‌داند؛ پس چرا آثار هنرمندان ایرانی، عرب، و ترک را «هنر اسلامی» به شمار می‌آوریم؟