«آزادی بیان» از اصل‌های اساسی دموکراسی در دوران مدرن است. با این حال، امروزه بسیاری از مدافعان دموکراسی، به جای رعایت این اصل، بر محدود کردن آن تأکید می‌کنند. در مقابل، بسیاری دیگر از شهروندانِ دموکراسی‌ها احترام گذاشتن به «آزادی بیان» به هر شکل و شیوه‌ای را شرط برقراری دموکراسی می‌شمارند. هردو گروه به «آزادی بیان» اعتقاد دارند، و در عین حال برداشت‌های آن‌ها از این مفهوم ناهمساز به نظر می‌رسد.
تازه‌ترین رمان سلمان رشدی، «خانه‌ی گولدن‌ها»، که با آغاز به کار باراک اوباما به عنوان رئیس جمهور آمریکا آغاز می‌شود و با انتخاب دونالد ترامپ برای تصدی این منصب به پایان می‌رسد، تصویری دقیق و گسترده از فضای نیویورک در این دوره است. رشدی از انگیزه‌های خود برای نوشتن این رمان و دیگر ماجراهای مهم زندگی‌اش می‌گوید.
تیموتی گارتن اَش، مورخ و محقق انگلیسی، از مدافعان و ترویج‌کنندگان سرشناس «آزادی بیان» در کشورهای مختلف دنیاست. او، علاوه بر انتشار آثاری در این زمینه، برنامه‌ای هم به این منظور و با کمک دانشگاه آکسفورد در فضای اینترنتی به راه انداخته است. نایجل واربرتن، فیلسوف و نویسنده‌ی انگلیسی، در این باره با او گفت‌وگو می‌کند.
اتحاد جماهیر شوروی، به عنوان یک رژیم تمامیت‌خواه و سرکوبگر، با آزادی بیان مخالف بود. با این حال، عده‌ای از دگراندیشان این کشور، به کمک شهروندان عادی و اعضای جامعه‌ی مدنی، راه‌های مؤثری برای انتشار حقایق، افشای اخبار جعلی، و مبارزه با سانسور دولتی پیدا کردند.
روزنامه‌ی جمهوریت یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین روزنامه‌های لائیک ترکیه است که همچنان منتشر می‌شود. پس از کودتای نافرجام ترکیه بسیاری از روزنامه‌نگاران، از جمله سردبیر این روزنامه، بازداشت شدند. گزارش زیر حاصل بازدید خبرنگار هفته‌نامه‌ی آلمانی دی تسایت از تحریریه‌ی جمهوریت در این روزهای پر تب‌وتاب است.
در سه دهه‌ی گذشته، دنیای آنلاین به انبار تقریباً بیکران اطلاعات، سرگرمی، پارانویا و تبهکاری تبدیل شده است. اکنون هر کسی از طریق اینترنت به انبوهی از نظرات و تریبونی برای انتشار و پخش نظرات خود دسترسی دارد. چنین محیطی جذاب و هولناک است- آزادی‌های جدید قوانین تازه‌ای را می‌طلبد.