.
هنگامی که فرهنگی یکسره بر بنیادِ اعتقاد استوار شده باشد، به‌گونه‌ای که بتوان اعتقاد را خاستگاه و پایانه‌ی آشکارا و پنهان هریک از شکل‌های جامعگی‌پذیری بازشناخت، چنین فرهنگی را دوستدار «فرهنگ دینی» می‌خواند و فرهنگ ایرانی را در سراسر تاریخش در زیر این عنوان گرد می‌آورد.
.
وجود شباهت‌هایی میان آلمان نازی و ایران معاصر، مطالعه‌ی آثار آرنت را برای خوانندگان ایرانی ضروری می‌سازد. اساس استدلال هانا آرنت در این مقاله‌ی مهم این است که چون انسان نه در انزوا بلکه در میان دیگر آدمیان می‌زید، هیچ معیار اخلاقیِ فردی یا اجتماعی‌ای نمی‌تواند او را از مسئولیت نیابتی جنایت‌هایی که دیگر اعضای آن جامعه مرتکب شده‌اند، معاف سازد.