شیده لالمی زاده‌ی ۲۵ بهمن‌ماه سال۱۳۶۰، روزنامه‌نگار و گزارش‌نویس ماهری بود که در ۲۷ بهمن‌ماه سال ۱۳۹۹ به مرگ خودخواسته از جهان رخت بربست. او دبیر سرویس اجتماعی روزنامه‌ی همشهری و سردبیر دو ماهنامه‌ی زنان و زندگی بود و در خبرگزاری ایرنا خدمت کرده بود. گزارش شهر دوشنبه‌های اشک درباره‌ی خرمشهر از روزنامه‌ی شهروند، شماره‌ی ۷ مهرماه سال ۱۳۹۴ نقل می‌شود.
لحظاتی در زندگی هست که همه‌ی آدم‌ها باید نوعی قهرمان بشوند. اگر شاعر هستی، با کلماتت می‌جنگی، اگر نقاش هستی با نقاشی‌هایت... اما نمی‌توانی بگویی ببخشید من شاعرم مرا معاف کنید. وقتی تا این حد رنج، نابرابری و بی‌عدالتی در جهان هست نمی‌توانی چنین چیزی را بر زبان بیاوری.
یادی از یاشار کمال، یکی از شناخته‌شده‌ترین نویسندگان ترکیه در قرن بیستم، که آثارش برنده‌ی مهم‌ترین جوایز ادبی ملی و بین‌المللی شد.
نرگس جودکی متولد ۱۳۵۴ است و در حوزه‌ی اجتماعی می‌نویسد. گزارش‌نویسی را از سال ۱۳۸۰ آغاز کرده و نخستین تجربه‌هایش را با زلزله‌ی بم و سیل گلستان گذرانده است.
در این شرایط، شاید برای هر تیمی سخت باشد که در برابر روسیه قرار بگیرد. برای لهستان اما سخت نیست؛ برای آن‌ها محال است! لهستان در زمین سبز بازی مقابل روسیه به میدان نمی‌رود. این، مدنی‌ترین شکلِ مبارزه با روسیه خواهد بود. هر چند زمان زیادی از سپتامبر ۱۹۳۹ گذشته اما به نظر می‌رسد که لهستان هنوز آن خاطره را فراموش نکرده است!
در دوران جنگِ ایران و عراق، میلیون‌ها مین در هر دو طرف مرزِ دو کشور کاشته شد که هنوز هم بعد از بیش از سه دهه که از پایان جنگ می‌گذرد، همچنان زیر خاک در کمین انسان‌ها نشسته‌اند و از اهالی این مناطق قربانی می‌گیرند. در این فیلم داستان عمر را می‌بینیم که در نوجوانی در یکی از روستاهای کردستان بر اثر انفجار مین دست‌هایش قطع شده.