«بند زنان سیاسی اوین»، محصور در میان تپههای کوهپایهی البرز در شمال تهران، حدود چهل سال است که به این نام شهرت دارد. چند بار از این تپه به آن تپه نقل مکان کرده است اما مقامهای مسئول پسوند «سیاسی» را به آن اضافه نکردهاند چون ادعا میکنند که «ما زندانی سیاسی نداریم»!
فهیمه اکبر خواننده و موسیقیشناسی بود که اولین و تنها آلبوم موسیقی او در سال ۱۳۸۴، وقتی ۸۸ ساله بود منتشر شد، و تا آن زمان جز افراد معدودی، کمتر کسی میدانست که خوانندهای به این نام وجود داشته است. اما فهیمه اکبر دههها بود که میخواند.
این نوشته نگاهی است به زمینههای اجتماعی و فرهنگی ماجرای ژیزل پلیکو زن ۷۱ سالهی فرانسوی که سالها شوهرش او را با مواد مخدر بیهوش میکرده و در اختیار مردان میگذاشته که به او تجاوز کنند. جزئیات ماجرای خانم ژیزل چند ماه پیش در جریان محاکمهی شوهرش آشکار شد.
اکنون ابراهیم اصیل پس از سالها تبعید به دمشق بازگشته و با هموطنانش در شادیِ پس از آزادی شریک شده است. دوباره به سراغ او رفتم تا اینبار دربارهی به ثمر نشستن قیام مردم سوریه، وضعیت امروز و فردای سوریه، و نیازها و اولویتهای این کشور با یکدیگر گفتوگو کنیم.
در دو سال اخیر مؤسسهی «سیتیزن لب» به پژوهش دربارهی سرکوب فراملیِ دیجیتال فعالان و روزنامهنگارانِ زن پرداخت و چندی قبل نتایج آن را در قالب گزارشی منتشر کرد. مریم میرزا، پژوهشگر ویژهی ایران در این تحقیق، یافتههای این پژوهش را با خوانندگان «آسو» در میان گذاشته است.
در سال ۱۹۷۶، یک دهه پس از تأسیس دانشکدهی هنرهای زیبا در کابل، اولین گروه از زنان افغانستانی در این دانشکده ثبتنام کردند.
رویدادهای ۱۳ سال گذشته نشان داده است که آزادی به چیزی بیش از بیرون راندن یک مرد از کاخ ریاستجمهوری نیاز دارد. ما زنان بهخوبی از این واقعیت آگاهایم.
چند هفته پیش از انتشار قانون «عفاف و حجاب» مقامات در ایران از ابتکار دیگری با عنوان «کلینیک ترک بیحجابی» رونمایی کردند که ظاهراً قرار است با کمک علم روانشناسی زنان را به رعایت حجاب وادارد. یعنی در واقع بیحجابی را نوعی اختلال روانی تلقی میکنند که با علم روانشناسی قابل علاج است.