در دو دهه‌ی اخیر رسانه‌ها دست‌کم در آذرماه درباره‌ی قتل روشنفکران ایرانی به دست حکومت ایران گزارش می‌دهند، با این حال بخش زیادی از این گزارش‌ها به چندوچون و جزئیات ترورها اختصاص دارد. زنده نگاه داشتن یاد این کشته‌شدگان بخشی از روند دادخواهی و مبارزه برای اجرای عدالت است. پادکست «قتل‌های زنجیره‌ای» اما نه در قتل، بلکه در زندگی مقتولان سیاسی ایران کندوکاو می‌کند و به دنبال پاسخ این پرسش‌هاست که آنها چه کردند و چه میراثی از خود به جای گذاشتند؟
ظهور یک بیماری همه‌گیر در سینما و ادبیات جهان ردپای کهنه و قدیمی‌ای دارد. چه روایت‌ها و رویکردهایی درباره‌ی بیماری همه‌گیر فرضی وجود دارد؟ ویروس در ادبیات و سینما نماینده‌ی چیست و به چه چیزهایی دلالت دارد؟ در این قسمت از مجموعه پادکستِ «یک متر و نیم» و در گفتگو با رضیه انصاری، رمان‌نویس ساکن کشور چک، به موضوع ادبیات و ویروس پرداختیم.
یکی از چهره‌های مهجور در میان روشنفکران کشته‌شده به دست جمهوری اسلامی، علی‌اکبر سعیدی سیرجانی است. مهجور نه به این معنی که کسی نامش را نشنیده یا یادی از او نمی‌کند. او را بیش از هر چیز بابت نامه‌های انتقادی، صریح و البته روشنگرش به علی خامنه‌ای، رهبر نظام اسلامی، می‌شناسند. اما آن نامه‌ها ــ با همه‌ی اهمیتشان ــ تنها برگ آخر دفتر زندگیِ قصه‌گوی خوش‌سخنی بودند که در بیش از چهار دهه فعالیت فرهنگی‌اش، جزو استثناهایی بود که از یک طرف محبوب عامه بود و کتاب‌هایش جزو پرفروش‌ترین‌ها، و از طرف دیگر به‌واسطه‌ی آثار پژوهشی و دانشِ کم‌نظیرش مورد توجه و احترام اندیشمندان و خواص.
شبنم طلوعی با فاطمه اختصاری، شاعر، ترانه‌سرا و نویسنده، درباره‌ی زندگیِ پر چالش او از کودکی تا امروز و همین‌طور فعالیت‌های فرهنگی و ادبی‌اش به گفتگو نشسته. ترانه‌هایی که در این پادکست به خوانندگی شاهین نجفی، شادی امینی و لیلی محسنی می‌شنوید، از سروده‌های فاطمه اختصاری‌اند و با اجازه‌ی آنها در این فایل شنیداری، استفاده شده‌اند.
در دو دهه‌ی اخیر رسانه‌ها دست‌کم در ماه آذر درباره‌ی قتل روشنفکران ایرانی به دست حکومت ایران گزارش می‌دهند، با این حال بخش زیادی از این گزارش‌ها به چندوچون و جزئیات ترورها اختصاص دارد. زنده نگاه داشتن یاد این کشته‌شدگان بخشی از روند دادخواهی و مبارزه برای اجرای عدالت است. پادکست «قتل‌های زنجیره‌ای» اما نه در قتل، که در زندگی مقتولان سیاسی ایران کندوکاو می‌کند و به دنبال پاسخ این سؤالات است که آنها چه کردند و چه میراثی از خود به‌جای گذاشتند؟
فهیمه خضر حیدری این هفته در غذایای ایرانی درباره‌ی غذا و آشپزی و فرهنگ خوراک و آداب سفره در شاهنامه‌ی فردوسی حرف می‌زند. اگر بخواهیم نان و نمک را در خوان‌های رنگین شاهنامه دنبال کنیم به کجا می‌رسیم؟ میان آن همه رزم و بزم آیا خبری از آداب سفره‌ی ایرانیان هم هست؟ خوالیگران شاهنامه چه کسانی هستند؟ و هنر و فن و کیمیای آشپزی از کجا در شاهنامه آغاز شده است؟