دکتر آرزو اوزتورکمِن، مدرس تاریخ شفاهی در دانشگاه بُغازیچی در استانبول، با لحنی سرزنشآمیز میگوید: «پیش از هر چیز باید بر سر یک امر توافق کنیم: اینها سریالهای آبکی نیستند. ما با این حرف به شدت مخالفایم.» مجموعههای تلویزیونی ترکی با سریالهای آبکی، سریالهای آمریکای لاتینی یا نمایشهای تاریخی فرق دارند. به نظر اوزتورکمن، این مجموعههای تلویزیونی، که به «دیزی» شهرت دارند، «مجموعههای دنبالهدار»ی هستند که سبک روایی، صحنهآرایی و موسیقی منحصربهفردی دارند. و خیلی خیلی پرطرفدارند.
سقوط امپراتوریِ ۶۰۰ سالهی عثمانی پایان دورانی شگرف از تنوع را رقم زد. این امپراتوری در نقطهی اوج خود از مکه تا بوداپست، از الجزیره تا تفلیس و از بغداد تا کریمه امتداد داشت و میلیونها نفر را از ادیان و اقوام مختلف به یکدیگر پیوند میداد. یک شهروند عثمانی ممکن بود...
ایدهی برخورد دیرینه میان «دنیای اسلام» و «دنیای غرب» از اسطورههای خطرناکی است که در دوران مدرن به وجود آمده است. مبنای این اسطوره برداشتهای تحریفشدهای از ماهیت اسلام و ماهیت غرب، به عنوان دو تمدن کاملاً مجزا و متخاصم، بود. در اواخر قرن نوزدهم و در اوج عصر امپراتوریها، استعمارگران با ترویج بنیادگرایی تندرو میان تبعههای مسلمان خود، بنیانهای مفهومی برای «نهضت اتحاد اسلامی» را به وجود آوردند.
کتاب «تاریخ الهند الغربی المسمی به حدیث نو» اولین کتاب چاپشده به زبان ترکی عثمانی است. این اثر چاپی را فردی موسوم به «ابراهیم متفرقه» منتشر کرد، و با این کار بحثهای زیادی برانگیخت. تاریخچهی انتشار این اثر و دلایل بحثبرانگیز شدن آن را در ادامه میخوانید.
نویسنده موضوعِ نسلکشی ارامنه را از زوایای مختلف در زمینهای تاریخی تحلیل میکند و ضمن بررسیِ تغییرات تاریخی در مفهوم نسلکشی و هنجارهای بینالمللی به موضع دولت ترکیه در گذر زمان در برابر این واقعه میپردازد.
به اسارت گرفتن، سربریدن، عملیات انتحاری، نارواداری مذهبی، فرقهگرایی و جنگ، آیا این هر دو روی سکهی خاورمیانه است که رسانهها باز میتابانند؟ نویسنده، با نگاهی به گذشتهی خاورمیانه، پیش از تشکیل سرزمینهای کنونی و نیز جوانههای رواداری امروز، از صلح و چگونگی دستیابی به آن در خاورمیانه سخن میگوید.