وقتی دیدم که هزاران نفر در اعتراض به آتش‌سوزی فاجعه‌بارِ باشگاه شبانه‌ی کلکتیو در زادگاهم رومانی دست به تظاهرات زده‌اند، احساس کردم که باید سر از کارِ آدم‌هایی درآورم که خود را وقف خیر همگانی کرده‌اند. تنها وقتی می‌توانستم شهامت و ازخودگذشتگی آنها برای کشف حقیقت، و مقاومتشان در برابر ...
هنگامی که در سال 2013 مخالفان قانونی کردن ازدواج همجنس‌گرایان در فرانسه جنبش اجتماعی بزرگی را ترتیب دادند، جنبشی که به «تظاهرات برای همه» مشهور شد، بسیاری از روزنامه‌نگاران و سیاست‌شناسان فرانسوی آن را «مه 68 محافظه‌کاران» خواندند. اغراق نیست اگر بگوییم...
تصور کنید که به خانه‌تان بازمی‌گردید و می‌بینید که کل خانه زیر و رو شده، اشیای قیمتی‌تان به سرقت رفته، فرزندانتان به ستون بسته شده‌اند و از پشتشان به خاطر ضربات شلاقی که خورده‌اند، خون می‌ریزد. دیدن این منظره وجودتان را مالامال از اندوه می‌کند، تا حدی که ...
اکنون بیش از همیشه به اطلاعات دسترسی داریم اما بر خلاف انتظارمان، این وضعیت بی‌ضرر و زیان نبوده و این امر امکانات جدیدی را برای سرکوب و خاموش نگه داشتن مخالفان در اختیار قدرتمندان گذاشته است. امروز پیش از هر چیز، باید حق داشته باشیم که بدانیم یک حساب آنلاین، بات است یا آدمی واقعی...
بعد از آن که در ماه آوریل، کلیسای نوتردام تقریباً در آتش سوخت و فروریخت، غول کالاهای تجملی در فرانسه، فرانسوا آنری پینو، به سبب اهدای ۱۰۰ میلیون یورو برای بازسازی آن‌چه «میراث گران‌بهای ما» می‌خواند، تحسین همگان را برانگیخت... هر چند کمک پینو فی‌نفسه ستودنی است اما فقط ۰.۳ درصد از ثروت خانوادگی او را دربر‌می‌گیرد.
لهستان در سال‌های اخیر به یکی از نمونه‌های پوپولیسم ملی‌گرا تبدیل شده است. اما در حاشیه، نوعی جنبش مردمی برای اصلاح معایب فرهنگ دموکراتیک کشور پا گرفته است. از این جنبش چه می‌توانیم یاد بگیریم؟
«به مناسبت روز جهانی دموکراسی»: از هنگ کنگ تا مسکو، و از تفلیس تا بلگراد، انبوهی از مردم هر هفته سرگرم اعتراضات خیابانی هستند. آنها اغلب با نیروهای مسلح و عصبانیِ پلیس مواجه‌اند که به باتون و گاز اشک‌آور مجهزند. بعضی از این تظاهرات، بزرگ‌ترین راه‌پیمایی‌هایی هستند که ...
تا به حال به آدم‌هایی که فکر می‌کنند «عقل کل» هستند برخورده‌اید؟ شاید حقیقت این است که خود ما هم فکر می‌کنیم از خیلی چیز‌ها - از سیاست روز تا مشکلات اجتماع - سر در می‌آوریم. اما آیا اینکه منِ نوعی چنین فکر کنم، واقعاً خطری برای اجتماع محسوب می‌شود؟