غروب‌ها وقتی هواخوری بسته می‌شد، می‌نشستیم روی پله‌های جلوی در بند و دوتایی نقشه‌های دور و دراز می‌کشیدیم. تا دوم راهنمایی مدرسه رفته بود و دلش می‌خواست درس بخواند، کار پیدا کند و پسر شش‌ساله‌ی خودش و خواهرزاده‌ی پنج ساله و خواهر و برادر دوقلوی ۱۱ ساله‌اش را زیر بال و پرش بگیرد. پدر و مادرش به‌ خاطر مواد مخدر زندان بودند، شوهر خواهرش به‌ خاطر مواد اعدام شده بود و خواهرش هم بعد از آن خودش را کشته بود...

یک روز بعد از مراسم تحلیف رئیس جمهور جدید آمریکا، میلیون‌ها نفر در شهرهای مختلف این کشور و بسیاری از نقاط دیگر جهان در اعتراض به سیاست‌های پیشنهادی او و در حمایت از حقوق زنان، اقلیت‌های جنسی و نژادی، مهاجران، و کارگران تظاهرات کردند. این مقاله گزیده‌ای از برخی سخنرانی‌ها در تظاهرات شهرهای مختلف آمریکاست.

این ادعا که المپیک مدرن ادامه‌ی بازی‌های المپیک یونان باستان است تا چه اندازه صحت دارد؟ آیا این جشنواره‌ی ورزشی، همان‌طور که ادعا می‌کند، غیر سیاسی و فراگیر است؟ از جنبش‌هایی که در پی ارائه‌ی بدیل‌هایی برای المپیک بوده‌اند چه می‌دانیم؟

آرونداتی روی، نویسنده‌ی هندی و فعال سیاسی سرشناس، با رمان «خدای چیزهای کوچک» به شهرت رسیده و با مقالات خود در مورد اوضاع داخلی هند، مناقشه‌های فراوانی بر انگیخته است. روی در مصاحبه با مجله‌ی «اِل» از دغدغه‌های خود درباره‌ی ادبیات، سیاست، فمینیسم، و مُد می‌گوید.

تلاطم‌های اقتصادی پیاپی، علاوه بر افزودن نرخ بیکاری، موازنه‌‌ای را که تقسیم کار و وظایف زنان و مردان در خانواده تعیین می‌کرد، بر هم زده است. نویسنده در پرتو این بحران‌های جدید، اشتغال مردان و زنان در خانواده را بازبینی می‌کند.

نویسنده می‌کوشد براساس داده‌های جمعیت‌شناختیِ مربوط به پیشینه‌ی دینی دانش­‌آموزان مدرسه‌ی سعادتِ بَناتِ نجف‌آباد، تفاوت رویکرد بهائیان و مسلمانان به آموزش دختران در اوایل قرن بیستم را آشکار کند.