فهیمه خضر حیدری در مجموعه پادکستِ «خانه» میکوشد تا توجه ما را به میزان رد پای کربنی که پشت سر خود به جا میگذاریم جلب کند. هر یک از ما، با لباسی که میپوشیم، با غذایی که میخوریم، با چیزهایی که میخریم و با شیوه و سبک زندگیمان در این جهان میتوانیم به خودمان، دیگران و محیط زیست آسیب بزنیم یا برعکس از خودمان، دیگران و محیط زیست مراقبت کنیم. آنچه مهم است و تفاوت ایجاد میکند شیوهی ماست.
فهیمه خضر حیدری در این شمارهی ویژه از پادکستِ #غذایای_ایرانی میزبان بسیاری از چهرههای آشنا و دوستداشتنی است تا از بهار و نو شدن و امید و البته سبزیپلو با ماهی بگویند. حال و هوای آشپزخانهی ایرانی در شب عیدِ فرخندهی #نوروز چهگونه است؟ از ایران تا افغانستان و تاجیکستان، مردم برای جشن بزرگِ نوروز چه میکنند؟ چه میپزند؟ چهطوری میپزند و روی سفرهی عید چهها میگذارند؟
این قسمت نهم و پایانیِ غذایای ایرانی است. فهیمه خضر حیدری در این قسمت از رابطهی یاد و خاطره با عطر و بو و مزهی غذاها میگوید؛ مزهها و بوها که بیفاصله، بی درنگْ یادها را زنده میکنند و خاطرههای مبهمِ دور را احضار میکنند.
فهیمه خضر حیدری این هفته در غذایای ایرانی دربارهی غذا و آشپزی و فرهنگ خوراک و آداب سفره در شاهنامهی فردوسی حرف میزند. اگر بخواهیم نان و نمک را در خوانهای رنگین شاهنامه دنبال کنیم به کجا میرسیم؟ میان آن همه رزم و بزم آیا خبری از آداب سفرهی ایرانیان هم هست؟ خوالیگران شاهنامه چه کسانی هستند؟ و هنر و فن و کیمیای آشپزی از کجا در شاهنامه آغاز شده است؟
در هفتمین قسمت از غذایای ایرانی فهیمه خضر حیدری دربارهی کتابهای آشپزی یا به قول دکتر علی بلوکباشی آشپزینامهها و آشپزینامهنویسان حرف میزند. از نادرمیرزای قاجار گرفته که احمد مجاهد، استاد ادبیات فارسی و نسخ خطی، نسخهی خطی کتاب آشپزی او را تصحیح کرد و در دسترس کتابخوانهای ایرانی قرار داد تا فهیمه اکبر و رزا منتظمی و البته نجف دریابندری.
قسمت ششم غذایای ایرانی دربارهی آشپزخانه است، خوشمزهترین، گرمترین و شادمانهترین جای جهان. در آشپزخانه خبری از گریه نیست مگر این که پای پیاز در میان باشد. توی آشپزخانه ما گرم میشویم، دنج میشویم و دور هم جمع میشویم، اینجا آشپزخانه است. ما اینجا زندگی میکنیم، میخندیم و میرقصیم…