رفتن به محتوای اصلی
آسو
  • مقاله
    • ادبیات
    • اقتصاد
    • آموزش
    • بهداشت
    • تاریخ
    • جامعه‌ شناسی
    • حقوق بشر​
    • دین
    • روانشناسی
    • زیست شناسی
    • سند
    • سیاست
    • سینما
    • علوم و فناوری
    • فرهنگ
    • فلسفه
    • محیط زیست
    • هنر
    • ورزش
    • یادنگاره
  • کتاب
    • کتاب‌های آسو
      • جامعه‌ شناسی
      • دین
      • سیاست
    • کتاب‌گزاری
      • ادبیات
      • اقتصاد
      • بهداشت
      • تاریخ
      • جامعه‌ شناسی
      • حقوق بشر​
      • دین
      • روانشناسی
      • سیاست
      • سینما
      • فرهنگ
      • فلسفه
      • محیط زیست
      • هنر
  • دفترهای آسو
    • اقتصاد
    • بهداشت
    • تاریخ
    • جامعه‌ شناسی
    • حقوق بشر​
    • دین
    • سیاست
    • فرهنگ
    • فلسفه
  • چندرسانه‌ای
    • ادبیات
    • بهداشت
    • تاریخ
    • جامعه‌ شناسی
    • حقوق بشر​
    • سیاست
    • سینما
    • فرهنگ
    • فلسفه
    • هنر
    • یادنگاره
  • شنیداری
    • پادکست
      • ادبیات
      • آموزش
      • بهداشت
      • تاریخ
      • جامعه‌ شناسی
      • حقوق بشر​
      • دین
      • فرهنگ
      • محیط زیست
      • هنر
      • یادنگاره
    • مقاله‌ها
      • تاریخ
      • جامعه‌ شناسی
      • حقوق بشر​
      • دین
      • روانشناسی
      • سیاست
      • سینما
      • علوم و فناوری
      • فرهنگ
      • فلسفه
      • محیط زیست
      • هنر
      • یادنگاره
  • یادداشت‌ها
    • ادبیات
    • اقتصاد
    • آموزش
    • تاریخ
    • جامعه‌ شناسی
    • حقوق بشر​
    • سینما
    • فرهنگ
    • هنر
  • پرونده
  • کارتون
  • آینده‌ی مشترک

فرم جستجو

  • درباره‌ی ما

والدین

.

والدین و فرزندان

زیگمونت باومن

در سال 1977، در عصری که هنوز هیچ نشانی از رایانه‌های شخصی، تلفن‌های همراه، آی‌پادها و دیگر معجزات فناوریِ نزدیک‌کننده/دورکننده، مرتبط‌کننده/منزوی‌کننده، پیونددهنده/جداکننده نبود، روبر بِرِسون فیلم شاید شیطان را ساخت که قهرمانانش چند جوانِ کاملاً درمانده‌اند که ناامیدانه در پی یافتن هدفی در زندگی، وظیفه‌ی خود در جهان و معنای «موظف شدن» هستند. بزرگترها به هیچ وجه به آنها کمک نمی‌کنند. در واقع، در 95 دقیقه‌ای که برای رسیدن به فرجامِ سوگناک داستان لازم است، حتی یک بزرگسال هم بر پرده ظاهر نمی‌شود.

.

گفت‌وگوی والدین و فرزندان

زیگمونت باومن

عدم درک متقابل میان نسل های «جدید» و «قدیم»، و سوءظن دوجانبه‌ی ناشی از آن سابقه‌ای دیرینه دارد. نشانه‌های چنین سوءظنی را به راحتی می‌توان تا دوران باستان ردیابی کرد. اما در عصر مدرن که مشخصه‌اش تغییرات عمیقِ سریع و مداوم در شرایط زندگی است، سوءظن میان نسل‌ها چشمگیرتر شده است.

 
  • Castbox
  • Spotify
  • SoundCloud
  • Twitter
  • Facebook
  • Telegram
  • Instagram
  • RSS
آسو
  • اشتراک خبرنامه
  • آرشیو
  • ارسال مطالب
  • تماس با ما
  • درباره‌ی ما

مطالب منتشر شده در آسو نظر مؤلفین آنهاست و لزوماً دیدگاه آسو نیست.

بازنشر مقالات آسو با ذكر مأخذ آزاد است.