به بام خواندنِ سپیده؛ منوچهر یکتایی

این گزارش ویدیویی درباره‌ی زندگی هاگوپ مینتزوری، نویسنده‌‌ی ارمنی‌تبار ترکیه، است که آثارش تصویر زنده و گویایی از زندگیِ ارمنی‌ها، به‌ویژه روستانشینان ارمنی، در ترکیه ارائه می‌کند.

وانگاری ما‌‌آتای، کنشگر کنیا‌ئی و برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل که برای حفظ محیط زیست و حقوق زنان مبارزه می‌کرد در سال‌های آخر دهه‌ی ۱۹۷۰ جنبشی به راه انداخت به‌نام «کمربند سبز» که موفق شد میلیون‌ها درخت بکارد و برای ده‌ها هزار زن کار و درآمد ایجاد کند.

«آتش جاوید»، زندگی و مرگ پروانه فروهر، فیلمی مستند ساخته‌ی سپهر عاطفی‌ و به تهیه‌کنندگی آسو و بنیاد پژوهش‌های زنان ایران است. پرستو فروهر یادداشت زیر را درباره‌ی این فیلم، تجربه‌ی حضور در آن و واکنش‌هایی که پس از اولین نمایش آن دریافت کرده، نوشته است.

مجله‌ی «پیک سعادت نسوان» در مهرماه ۱۳۰۶ در رشت و به ابتکار روشنک نوع‌دوست منتشر شد. هدف این نشریه بیداری و آگاهی زنان بود. برابری جنسیتی، اهمیت تعلیم و تربیت دختران، استقلال مالی زنان و لزوم حضور آنها در عرصه‌ی اجتماع از جمله مباحث کانونی این نشریه در عمر کوتاه آن بود.

خمر‌های سرخ، سازمانی مائوئیستی که در سال‌های دهه‌ی هفتاد میلادی حدود پنج سال در کامبوج حکومت می‌کردند، فجایع بزرگی مرتکب شدند که یکی از آن‌ها پروژه‌ی «ازدواج اجباری» بود. زخم‌های این فاجعه هنوز هم برای بسیاری از مردم کامبوج باقی‌ست، و در سال‌های اخیر نمایشی از رقص در کامبوج اجرا می‌شود که دادخواهی و تسکینی برای این فاجعه است.

نگاهی به زندگی لیلا بدرخان، رقصنده‌ی توانای کُرد که در سال‌های آخر دوره‌ی عثمانی در استانبول به دنیا آمد، در اروپا تعلیم گرفت و در اپراخانه‌های مهم اروپا و آمریکا نمایش داد، اما دستگاه‌های حکومت ترکیه کوشیدند مانع شهرت او شوند.

در عراق حرکت‌های حق‌طلبی و دادخواهی زنان در چه وضعیتی است و در این سال‌ها چه پیشرفت‌هایی داشته؟ مهدی شبانی با ایناس سرگول رضا، کنشگر حقوق زنان گفتگو کرده است.

به مناسبت روز جهانی یادبود هولوکاست که هر سال در روز در ۲۷ ژانویه به یاد فاجعه‌ی هولوکاست برگزار می‌شود.

گفتار این گزارش نقل قول از الی ویزل، نویسنده و متفکر یهودی و بازمانده‌ی هولوکاست است.

این گزارش، شرحی‌ است از زندگی و جنگ در کردستان در سال‌های اول بعد از انقلاب ۵۷، به روایت عکس‌هایی از برخی از برجسته‌ترین عکاسان ایران و جهان.

در روز ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ ده زن بهائی در شیراز اعدام شدند. به آن‌ها گفته بودند چهار جلسه فرصت دارید مسلمان و سپس آزاد شوید. بیشتر آنها سنشان کمتر از ۳۰ سال بود و جوان‌ترینشان، منا محمودنژادِ شانزده ساله بود.

در بیش از سه ماهی که از شروع اعتراض‌های سراسری علیه حکومت جمهوری اسلامی گذشته، کارهای هنری بسیاری در نمایش این اعتراض‌ها تولید شده. این گزارش مجموعه‌ای از نمونه‌های تصویری این آثار است.

جنبش اعتراضی زنان در ایران، چه تأثیری در حرکت‌های فمینیستی در ترکیه داشته؟ در این گزارش مهدی شبانی با دو زن کنشگر ترکیه‌ای گفتگو کرده است: جمیله باغلاچی، سخنگوی سازمان «همبستگی بنفش» که رویکردی سکولار به مسئله زنان دارد، و رومیسا چامدرلی، یکی از بنیانگذاران اولین سازمان زنان فمینیست مسلمان ترکیه.

به مناسبت روز جهانی حقوق بشر ــ ۱۰ دسامبر

این روزها برلین برای ما حال و هوای ایران را دارد؛ هر گوشه‌اش عده‌ای در حال آماده‌سازی و تدارکات برای تجمع روز بعدش می‌باشند. عکس‌های این ویدیو بخش کوچکی است از تجمعات کوچک و بزرگ در برلین طی سه ماه گذشته.

در تابستان ۱۹۹۵، در بحبوحه‌ی جنگ‌های داخلی یوگسلاوی، نیروهای نظامی صرب حمله‌‌ی بزرگی به شهر مسلمان‌نشین سربرنیتسا کردند و هزاران مرد و پسر نوجوان بوسنیا‌ئی را کشتند. سال‌ها بعد، به ابتکار آیدا سهو‌یک، هنرمند بوسنیا‌‌ئی، یادمان بی‌نظیری برای قربانیان کشتار سربرنیتسا بر پا شد که این گزارش داستانش را شرح می‌دهد.