دنیل ایمروار مورخ و متخصص تاریخ آمریکا و استاد تاریخ در دانشگاه «نورت‌وسترن» آمریکا، در کتاب چطور یک امپراتوری را پنهان کنیم: تاریخ آمریکای بزرگ‌تر روند تغییر استراتژی و رویه‌ی حاکمان آمریکا در تغییر از یک «امپراتوری عیان» به یک «امپراتوری پنهان» را موشکافانه و مفصل بررسی می‌کند.
استیفن اَسما استاد فلسفه‌ی کالج کلمبیا در شیکاگو است که زمانى از اهالى خوشبخت جبهه‌ى مخالفین دین به شمار مى‌آمد. اکثر آثار و نوشته‌های قدیمی او شامل نقدهاى «بسیار تندى» علیه دین بود. او با اشتیاق فراوان برای نشریات مختلف سکولار و شک‌گرا مطالبی می‌نوشت و حتى نامش در فهرست افراد نام برده در کتاب «دوزخیان» به چشم مى‌خورد، کتابى که خوشبختانه تا به حال از آن بى‌خبر بودم.
مدتی کوتاه بعد از آن که هیتلر در سال ۱۹۳۳ به قدرت رسید، یک زن سی‌ساله در برلین خواب‌های عجیبی دید. در یکی از آن‌ها تصاویر معمول در محله‌شان غایب بودند و به جای آن‌ها پوسترهایی گذاشته شده بود که بیست کلمه‌ی ممنوع را فهرست می‌کردند. اولین کلمه «خداوند» بود و آخرین کلمه «من».
گفته‌اند و می‌گویند که ایران به مفهوم یک وطن، یک ملیت برساخته‌ای بیش نیست. ما در این خوانش پا را ازین هم فراتر می‌گذاریم و می‌گوییم که ایران در متن ادبی یک «مجاز» است، اما مجازی که تعریفی برای آن در کتاب‌های معانی و بیان پیدا نمی‌شود. این چگونه مجازی‌ست؟
این کتاب حاوی ۵۰ نامه به قلم زندانیان سیاسی و عقیدتی است که طی چهل سال گذشته در زندان‌های جمهوری اسلامی نگاشته شده است. این مجموعه درکی تازه از ماهیت قدرت و تصویری منحصربه‌فرد از شیوه‌ی زندان‌بانی در ایران ارائه می‌دهد.
منیره برادران پیش از انقلاب اسلامی به دلیل گرایش سیاسی‌اش ۶ ماه و پس از انقلاب ۹ سال زندانی بود. حقیقت ساده، خاطرات سال‌های زندان او، گزارشی ارزشمند از مشاهدات و تجربیات‌اش در یکی از خونبارترین دوره‌های نقض حقوق زندانیان سیاسی و عقیدتی است. به رغم سختی یادآوری آن روزهای تلخ و طاقت‌فرسا، او با تلاشی پیگیرانه و در طی ۴ سال این کتاب را نوشت.