۱۲۸۶ قانون اساسی مشروطه، زنان را در ردیف دیوانگان، مجرمان و کودکان قرار می‌دهد و آنها را از حق رأی محروم می‌کند.
۱۲۹۰ محمدتقی وکیل‌الرعایا، نماینده‌ی همدان در مجلس دوم، خواستار حق رأی برای زنان شد، اما باقی نمایندگان مجلس با آن مخالفت کردند.
بهرام بیضائی که چند هفته پیش هشتاد ساله شد، یادی کرده است از مادرش، شادروان نیره موافق که صدمین سالگرد تولد اوست.
۱۲۲۷: نخستین بار، طاهره قر‌ةالعین، از رهبران جنبش بابی، با برداشتن روبنده در ملاء عام کشف حجاب کرد.
۱۲۸۵: در سال‌های پس از مشروطه برخی زنان تحصیل‌کرده، مقالاتی در مخالفت با حجاب می‌نوشتند، روبنده‌‌هایشان را کنار می‌گذاشتند و در مجامع خصوصی چادر و روسری از سر بر می‌داشتند.
بار اول که نام بلخ را شنیدم مادرم داشت برایم داستانی می‌خواند و رسید به اینجا که: «گنه کرد در بلخ آهنگری...» پرسیدم: «بلخ کجاست؟» گفت: «جایی در دل ما». مادرم همیشه وقتی از چیزی با علاقه تعریف می‌کرد این کلمات را می‌گفت. بعدها هر چه بیشتر از این شهر شنیدم، بیشتر علاقه‌مند و کنجکاو شدم. برای کشف معمای بلخ به کمک مادرم و بعدها با خواندن متون مختلف به تلفیقی رسیدم از «بلخ در ادبیات» و «بلخ در جغرافیا».
مجموعه عکس‌های «کودکان کار» تصاویری از کودکان جنوب تهران است که در سه مرکز غیردولتی و غیرانتفاعی برای حمایت از این کودکان تهیه شده است. در این مراکز فعالان حقوق کودکان با زحمت و پشتکار زیاد و گاهی به رغم موانعی که مسئولان دولتی جلوی پایشان می‌گذاشتند، فضای زنده و سازنده‌ای برای کودکان ایرانی و افغان فراهم کرده‌اند.
پهلوی، دکتر محمد مصدق، ولیعصر. نام‌های خیابان ولیعصر فعلی، طولانی‌ترین خیابان ایران، که هجده کیلومتر است، و میدان راه آهن در جنوب تهران را به تجریش در شمال شهر متصل می‌کند. خیابانی که دیگر فقط معبر و خیابان نیست و پیچ‌های تاریخی فراوان به خود دیده و خاطره‌ی جمعی نسل‌ها شده است. نمایشگاه گروهی «ولیعصر؛ پوشه اول» به سرپرستی رامیار منوچهرزاده، مجموعه‌ای از عکس‌های این خیابان را در سه گالری که هرسه در مسیر همین خیابان است به نمایش گذاشته است.