«خانهی آبی» محل زندگی فریدا کالو و همسرش دیهگو ریورا در مکزیکوسیتی بود که امروز به عنوان موزهی فریدا شناخته میشود و ماهانه ۲۵ هزار علاقهمند را به خود جلب میکند. سپهر عاطفی در این گزارش به این مکان و زندگی پر فراز و نشیب فریدا و رابطهی او با دیهگو ریورا که خود نیز نقاش برجستهای بود، پرداخته است.
نخستین نمایشگاه دوسالانه در ایران که «بیینال تهران» نام گرفت در ۲۵ فروردین ۱۳۳۷ در کاخ ابیض برپا شد.
پائولا رگو یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان فیگوراتیو قرن بیستم است. آثار او را به علت کاوش عمیق و سرسختانه در مسائل مربوط به جنسیت، شورش و قدرت تحسین کردهاند.
زنی نشسته بر پشت زرافه، زنی با تاجی بزرگ از طلا و پَر و لیمو، و زن و مردی سوار بر لاکپشت. تصاویری خیالانگیز، درخشان، رنگارنگ و پر از تمثیل و قصه. اینها نمونههایی است از آثار گرافیکیِ سابینا ژاندرون از مجموعهی «اگر مرزی وجود نداشت». ژاندرون این مجموعه را تقدیم کرده به جسارت، زیبایی و مقاومت مهاجران آفریقایی که در جستوجوی زندگی بهترند.
اورنا کاظمی، هنرمند افغانستانی و دانشآموختهی هنر از دانشگاه هنر لندن در گفتگو با سپهر عاطفی از بازنمایی تجربهی جمعی تروما در کارهای هنری خود میگوید. انیمیشن سبزی یک مسجد، داستان گربهماهی، ایرانی یا افغانستانی بودن و به قدرت رسیدن دوبارهی طالبان از دیگر موضوعات مورد بحث در این گفتگو هستند.
ایران درودی، زنی که همواره به نامش مفتخر بود، اکنون از میان ما رفته و امروز در قطعهی هنرمندان بهشت زهرا آرام گرفته است... او رفته اما ۱۲۵ اثری که به مردم ایران هدیه کرده روزی در جایی از این شهر به نمایش درمیآیند و حماسهی ایران را دگربار میسرایند.