در نیمه‌ى اول دهه‌ى ٢٠١٠، موج نیروهاى مترقى شروع به خیزش کردند. پیروزى حزب چپ‌گرای سیریزا در یونان، اوج‌گیرى حزب پودموس در اسپانیا و کارزار انتخاباتى ریاست جمهورىِ ژان لوک ملانشون در فرانسه این باور را در همه ایجاد کرد که آینده متعلق به چپ‌گراهاست.
استیفن اَسما استاد فلسفه‌ی کالج کلمبیا در شیکاگو است که زمانى از اهالى خوشبخت جبهه‌ى مخالفین دین به شمار مى‌آمد. اکثر آثار و نوشته‌های قدیمی او شامل نقدهاى «بسیار تندى» علیه دین بود. او با اشتیاق فراوان برای نشریات مختلف سکولار و شک‌گرا مطالبی می‌نوشت و حتى نامش در فهرست افراد نام برده در کتاب «دوزخیان» به چشم مى‌خورد، کتابى که خوشبختانه تا به حال از آن بى‌خبر بودم.
مفاهیمى که براى درک عالم سیاست به کار مى‌بریم همواره بر خودِ سیاست‌هایى که به توضیح آن مى‌پردازد، تأثیر می‌گذارد این مفاهیم به روشن شدن جنبه‌هایى از یک متن سیاسى کمک مى‌کنند اما دیگر جنبه‌ها را به طور کلى تیره و تار مى‌سازند.
لازم نیست آلبرت اینشتین باشیم تا بدانیم که بدون بازتعریف خلاقانه‌ی طبیعت و بدون فرضیه‌هایی در خصوص آنچه که ممکن است در پس ظاهر پدیده‌ها باشد، وجود علم اصلاً ممکن نخواهد بود.
در تبلیغات کارزار خروج از اتحادیه‌ی اروپا، تصویرى از اتوبوس قرمز بزرگى به نمایش گذاشته شد که بر روى آن این پیام نوشته شده بود: «ما هفته‌اى ۳۵۰ میلیون پوند به اتحادیه‌ى اروپا مى‌دهیم ــ بیایید این پول را خرج خدمات درمانى ملى خودمان کنیم.» این ادعاى مطرح شده روى اتوبوس تا چه اندازه موثق است؟
پس از دوران جنگ داخلى لبنان ... جوامع دینى که هجده تا از آنها در لبنان وجود دارد، تعیین‌کننده‌ی هویت افراد بوده است. اکثر جهان عرب ابتدا مسلمان شد و سپس به فرقه‌هاى مختلف انشعاب یافت اما لبنان در این زمینه هم پیشگام بوده و هست. مردم پیش از آن که خود را فقیر یا مظلوم به حساب آورند، خود را شیعه، سنى، مارونى، دروزى یا ارتدوکس یونانى مى‌دانند.