دسیسهپنداری
هامون نیشابوری
در این مجموعه سعی شده است تا هم گستردگی جغرافیایی نظریههای توطئه و هم تنوع آنها به تصویر کشیده شود. اما در نهایت این خاورمیانه و به ویژه ایران است که جایگاهی محوری در مطالب این مجموعه دارند.
در این مجموعه سعی شده است تا هم گستردگی جغرافیایی نظریههای توطئه و هم تنوع آنها به تصویر کشیده شود. اما در نهایت این خاورمیانه و به ویژه ایران است که جایگاهی محوری در مطالب این مجموعه دارند.
گواتمالاییها، مثل سایر کشورهای آمریکای لاتین، امیدوارند که روزی بیدار شوند و دایناسور، دیگر آنجا نباشد.
چگونهها و چراهای حضور فیلمهای ایرانی در فستیوالهای جهانی
در دههی اول اسفند، دستکم هشت خوانندهی زن به شکلهای مختلف در تهران روی صحنه رفتند و هیوا سیفیزاده در میانهی اجرای زنده در «عمارت روبهرو» دستگیر شد.
بسیاری از ناظران جنبشِ «زن، زندگی، آزادی» را جنبشی تنانه خواندند؛ جنبشِ سیاسی-اجتماعیِ تنهای بههمپیوسته. در قسمت هفتم از پادکستِ «با کمی تردید» از تنانگی و بدنهای سرکوبشده و معترض حرف میزنیم.
در نتیجهی تضاد میان هنر اعتراضی و هنر تبلیغاتی، فضایی پدید آمد که در آن خلاقیتِ هنری هم بهعنوان نوعی مقاومت و هم بهعنوان ابزاری برای کنترل و نفوذ سیاسی به کار میرفت.
بشر برای پیش رفتن باید به عقب بنگرد. در عصری مبتلا به بحرانهای گوناگون سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، مطالعهی تاریخ میتواند تخیل را برانگیزد، افق دید را گسترش دهد و به ما کمک کند که از قفس حال رها شویم و آیندههای متفاوتی را در نظر مجسم کنیم.
زمستان ۱۴۰۳، یعنی ۹ سال پس از مرگ ابوالحسن نجفی، مترجم و زبانشناس و ادیب برجستهی ایرانی، مستندی دربارهی او دستبهدست شد با عنوان وزن کلمات با ایهامی هوشمندانه، که هم به دغدغهی نجفی برای یافتن مناسبترین معادل کلمات در متن ترجمه اشاره داشت و هم به پژوهشهای گستردهی او در زمینهی وزن عروضی شعر فارسی.
جنبش زنان ایران، که بذر آن همزمان با انقلاب مشروطه کاشته شده، در دورههای مختلف تاریخی اصلیترین مطالبهاش تغییر وضعیت حقوقی زنان در ساختار سیاسی حاکم بوده است.
شرح زندگی و فعالیتهای هنریِ هرمز فرهت (۱۳۰۷ ــ ۱۴۰۰)، موسیقیدان و آهنگساز نامدار ایرانی
چگونهها و چراهای حضور فیلمهای ایرانی در فستیوالهای جهانی
این گفتوگو با حسین علیزاده در تابستان سال ۱۴۰۲ و پیش از تکمیل کار بزرگ «دستگاههای موسیقی ایران» به مناسبت تولید این مجموعه ضبط شده است.
چگونهها و چراهای حضور فیلمهای ایرانی در فستیوالهای جهانی
کلود لانزمن، نویسنده و کارگردان فرانسوی، ۱۲ سال از زندگیِ خود را صرف تولید مستند «شوا» کرد ــ فیلم ۹ ساعتهای که بدون استفاده از تصاویر آرشیوی، هولوکاست را از زبان شاهدان، بازماندگان و عاملانِ آن روایت میکند.
چگونهها و چراهای حضور فیلمهای ایرانی در فستیوالهای جهانی
در ابتدا، کامو از اعدامها دفاع میکرد زیرا میخواست برای «قربانیان» کاری بکند؛ اما اکنون متوجه شده بود که تعهد او به قربانیان، نه انتقامکشیدن، بلکه بزرگداشت یاد آنان به طریقی کاملاً متفاوت است.
در جستار حاضر به بررسی زوایای زندگیِ نوریه علویه مولان، روزنامهنگار چَرکَس، میپردازم و از خلال سرگذشتِ او سیاستورزیِ زنانِ عثمانی در ابتدای سدهی بیستم را بررسی میکنم.
حوزهی مطالعاتیِ «حل تعارض» در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ پدید آمد. آن زمان، دورهی اوج جنگ سرد بود و چنین به نظر میرسید که تولید سلاحهای هستهای و منازعه میان ابرقدرتها بقای بشر را تهدید میکند.
چالشی که پیش روی ما قرار دارد این است که چگونه راهی پیدا کنیم تا قبل از آن که خیلی دیر شود، اشتیاق و آرزوهای حقوق بشری را بدون آن که صرفاً متکی به حمایت غرب باشیم، در نظام بینالملل جاری کنیم.
مهرانگیر کار با نوشتن «سیامک پورزند، روزنامهنگاری که قرار شد خودکشی کند» آنچه بر همسرش گذشت را به عنوان نمونهای از پروندههای نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران بررسی کرده است.
یورگن هابرماس، فیلسوف آلمانی، میگوید که ایجاد حوزهی عمومی دموکراتیک با گسترش قهوهخانهها در پایتختهای اروپایی مرتبط بود، جایی که مردان اروپایی جمع میشدند تا با هم قهوه بنوشند، روزنامه بخوانند و دربارهی اخبار روز گفتوگو کنند.
این نوشتار نگاهی است به ادبیات سوریه پیش از جنگ داخلی این کشور و در سالهای پس از آن که به سقوط رژیم اسد انجامید.
من پیش از آن که معنای کلمهی لیبرال را بدانم، پیش از آن که کلمهای از آثار لاک، میل، برلین و رالز را خوانده باشم و در واقع پیش از آن که اصلاً چیزی دربارهی جهان بدانم، لیبرال بودم. لیبرالیسم برای من، ایدهای سیاسی نبود بلکه نشان پایبندی به خانواده بود و به راه و رسم زندگی تبدیل شد.
انقلاب به چه معناست؟ آیا فردای بهتر در گرو انقلاب سیاسی است یا انقلاب اجتماعی؟ برای تغییر سرنوشت یک ملت به تغییرات بنیادی در ساختار ارزشها نیاز است یا تغییرات ناگهانی در ساختار قدرت؟ در قسمت ششم از پادکست «با کمی تردید» به این مباحث میپردازیم.